17 Kasım 2016 Perşembe

Xame

Înanolo,

Bi bêrîkirin û hesret, bi lêborîn û aciziyê, dîsa bi ofekuf dest bi nameya xwe ya derengmayî dikim. Divê di destpêkê de pirs bikim, em ê çi fehm bikin ji vê jiyana ku em ê nikaribin heyfê jê hilînin? Tek heyatek e û ew jî min xwe dî nedî kevir û kuçikan bi ser me de dibarîne, tim bi keser û kulik e. Meri tim dibê qey kê rokê rind bibe, lê nabe. Herku çû keser kûrtir çû, çû û kurtir hat yanî. 

Berê, berî ez di mîratê medyayê kevim, ez ê kêf û laqirdiyan bûm law, şorbaz bûm, henekbaz û wêjehez. Niha him kes newêre nêzîkî min bibe, him ez her navî û rûyî zû ji bîr dikim. Yek jî detay li ber çavên min reş dibin; tesîra bûyeran zêde ye lê ewqas pir in û li ser hev in ku tu dibêjî qey min tiştek nedîtiye. Va îşa wanî nameşe, ez ê dev ji karê medyayê berdim û ji te re behsa tiştên xweş bikim, ne keser û êş.

Te jî gotiyê ez dixwazim dev ji mektebê berdim. Te kes nedî, te hat ji min re nivîsand va fikra? Ez pîsîkê heft zanîngeha me Înano, min xêr nediye ji tuyan, ji te re jî nabêjim rûne bi rihetî biqedîne zanîngeha xwe. Tu û kêfa xwe, bes siba du siba, tu jî nola min meke: Ji ber redkirina felsefeya ''her tişt di wextê re xweş e'' niha li ser maseya min li hêlekê werger, li hêlekê nûçe, li hêlekê wêne, li hêlekê dîrok, li hêlekê çîrok, li hêleke rojnivîsk û li hêlekê jî hiqûq heye. Hêla mezin hêla hiqûqê ye û zalimê îmana min reş kiriye. Her hevokekê mîna ku qurşînek li min keve dixwînim. Çinku min hay ji xweşiya hêlên din heye. Li hêlekê Cahit Sıtkı Tarancı - Ziya'ya Mektuplar heye ku min îro nû dest pê kiriye, çito dev ji xwendanina wan nameyan berdim û rabim hiqûqa tirkan û ku tirk jî bawer nakin bixwinim? Hele di van rojan de, ji kurdekî nola min re, ji dil dibêjim, xwendina metnên hiqûqê zilm e. 

Îmana Reş, Mijdar 2016

Dev ji min berde, te meseleya xaniyan çito kir? Tu hîn jî, wer werga bêmal î? Yek ji karên ku qet jê hez nakim: Barkirin. Bila maleke min hebe, bila heta taliya emrê min mala min be û bila darbesta min jî ji wê mala şahidê her tiştê min be derkeve. Min got dev ji min berde lê dîsa behsa xwe dikim, ne? Edeta nameyan e, klavye nave modern xameyan e.

Silav û gulavên taşte û firavîn kirine yek.