31 Ocak 2017 Salı

Xet

Înanolo,

Rûniştim li ber komputerê ku ji te re nameyê binivsînim, telefon hat, gotin: ''Imerî Xellê miriye..'' Ji zaroktîya min ve çi navekî orîjinal di bîra min de, çi kalekî ruhxortêçardehsalî.. Him ji xalanên min tê hesêb, him ji apan. Cinêze dikin siba defin bikin, ez jî li Rihayê me, dikim herim Sirûcê siba seba wî. Belkî dibêm, mirin tekane tişt e ku herku tê serî yekî ku meriv nas dike meriv ya xwe difikire.

Ez im, ez jî Imerî Mistefê me, ji Mistefay Elî, Elî Bêrkel, Berkelî Dabê, Dabî Mêhmûd, Mehmûdî Afê, Afî Afê me, û eynî nola wan, mirinek e li ser vê xetê wer li pê me.

Go go Baqî Xido digo, dinya ji te re jî namîne dilo..

Li xwedîyê zemanê zencîrê digerim, tine me îşev.

Omeros