Tehma di îngilizîyê de heye ne di kurmancî de heye ne di tirkî de. Sirf seba hin nivîs mivîsên îngilizî dubare sêbare li ser kaxetan bixwînim ez dikim ji xwe re prînterê bikirim. Super in bi Xwedê; gava li ser blogên îngilizî çerx dibim jî dibînim em bi çi tiştên boş û betal re serê xwe dişînin. Meqehere - tîrsiyame ji qehra te - ez nabêm ew nameyên me jî karekî boş û betal e, lê ne ''ji bo me biçûk lê ji bo cîhanê gavek mezin in'' jî. Dinê gêhiştîye kû û kû!
 |
| Foto: Alec Soth |
Ji ber ku ez di kurmancî de tim di navber devok û standartê de çûm û hatim, ne devoka min pêşde çû ne standarteka min a ku xwe dide ser biwêjan û peyvên li gorî min entîke. Tu rast dibêjî, wer nola berê û qels ma Kurdîya min. 9-10 salên berê min çito dinivîsand niha jî wisa dinivsînim. Lê tu a rast bixwazî, gava ez li rojnivîskên xwe yên 15 salên berê dinêrim, ez dibêm qey tirkîya min jî qet neguherîye. Nizanim, min rojnivîska xwe ya bi îngilizî wenda kir Înano. Muhtemelen, îngilizîya min jî nola berê ye. Ez çima ne nola berê me lê? Min her ro pênc wext nimêj dikir! Niha nê bîra min cara talî çi wext çûm nimêja Înê..
Çend meh in li ser nakokîyê difikirim. Koka însên li ser nakokîyê ye, lê herhes ji me dixwaze ku nakokî tinebe bi me re. Nakokî hebe ne-kok-î heye, kok tine be nakokî jî tine ye. Pelên me hene, çiqil, qurm.. Kok lazim e, nakokî divê. Li Mêrdînê, li Bagokê.
Niha xewekê daye ser min ku ne îşê îşan e. Dixwazim biwêjên bajarî bibînim di xewnê de. Çi ye, dewlemendîya kurdî qey ew biwêjên ku kal û pîrên me digotine yanî? Çi bû wekî din, mîna marê ço li sêrî ketibû çi bû, gayê belek, bizinê nizam çîk.. Bira yek jî xêra xwe bêje, mîna.. Rakevim.
Xêr û xweşîyên li şîr û şekiran, firşik.
Omeros
