Îro min kaxeza vala da mamoste di îmtihanê de. Du pirs bûn lê min pirsek nizanibû. Hinekî di îmtihanê de mam, min xwe di vir de wê de da, ez dudil mam ka pirsa din bibersivînim an xwe bihêlim bûtê. Lê min kir û nekir ji dilê min nehat pirsa din bibersivînim, min di xwe re nedît û min got a baş ew e ku ez xwe bihêlim. Pirsek li ser Xewna Pîrepindan a Şêrzad Hesen bû, lê jehr tê de be ku min ev kitêb nexwend. Min Jineke Xinanî ya wî xwendibû lê ji telebextê min re ew nebû. Pirsa din jî li Abdulla Peşêw bû. Ez û em qet ne li bendê bûn ku Şêrzad Hesen bê pirsîn, me digot an Jan Dost an jî Ferhad Pîrbal kesîn tê pirsîn. Ji ber ku mamoste heta niha heman pirsan nekiriye, kesînkes Ferhad Pîrbal û Jan Dost dê bên pirsîn. Di helbestê de jî bi îhtimaleke mezin dê Şêrko Bêkes bipirse. Axir, hinekî barê me siviktir dibe.
Welehî helal be ji te re. Tu bi sê zimanan rojnivîskan dinivîsî lê me xwe bi vê kurmanciyê kuşt û peritand, ji bilî wê em di xwe re nabînin bi zimanekî din rojnivîskan binivîsin. Ka bê ew jî ji dest me biçe em ê çi xweliyê li serê xwe bikin bê zar û ziman, wek sêwî û belengazan. Ecêb, a niha hat bîra min, te heta niha qet daxwaz nekir ku em bi tirkî û îngilîzî jî van nameyan berdewam bikin.
Ez ji koka însanan jî û ya kurdan jî pir aciz im. Kêfa min ji kok nakokan re nayê. Divê em li koka tiştan nekolin, li serî û gewdeyê wê bikolin bes e. Loma pêşniyaza min a tekane ye li te ku tu serê xwe bi kok û nekokan re zêde mêşînî, meyzê dibêjim mêşînî, ha.
Gava din min çendek helbestên Keştîya Bayê ya Selîm Temo xwendin, lê ditirsim behs bikim ji te re, dû re tu xwe aciz dikî. Lê ji zû ve ye min helbestên ewçend xweş nexwendibûn di kurdî de, ez vêya ji dilê dil dibêjim. Helbestên gelek sade lê gelek bi hêz û gelekî kûr, lîrîk, bi rîtm û aheng. Zimanekî nerm, henûn û rewan. Tu dibêjî qey ez xewna yekî din dibînim.
Min malek heye ku ti car neçûmê.
Înanolo
