Dîsa piştî demeke dirêj, vê nameyê ji te re ji gundê me Tionekê, li ber dengê Amed FMê dinivîsim.
Îda te bimbarek be çelengo.
Klasîkeke me ya îdê: Hîn berî rohilat, hecîyê me deng li min kir. Ez û ew û cîranê me, pismamê bavê min Apî Mislim em li pîkabê siwar bûn, tev çûn Sirûcê me nimêja îdê kir.
Te carna nimêja îdê kiriye? Ez her carê xwe şaş dikim lo, li kesên li pêş xwe dinêrim û xwe rast dikim.
Li Camîya Ehmed Bîcanê, min hinek hevalên min ên zaroktîyê dîtin, dema xutbe dihat xwendin. Hîsekî ecêb bû, ew hevalên min gî mezin bûne, bîlyan bûne, bûne bavê zaroyan. Nizanim lo.
Ka tu çi dikî çi nakî van rojan?
Farîn
Farîn
