Piştî ku min îro wêneyê xaran di rewşa xwe ya Whatsappê de belav kir, gelek hevalan razîlixa xwe ji bo van xaran pêşkêş kirin û gelekî kêfa wan jê re hat. Mala wan ava be, çend dostan jî xwest xebatekê li ser van xaran bikin û vê hunera jibîrbûyî ji nû ve bidin naskirin. Her ku diçe gencîneya kurdî bi ser rûyê avê dikeve û nifşê nû ji vê gencîneyê bêpar namîne. Arşîv ezbenî, arşîv. Pêşî, perwerdehiya arşîvkirinê lazim e. Aha va ye wêneyekî van xaran ji te re dişînim.
Min digot qey piştî mezûniyetê jixwebere eskeriya meriv du salan tecîl dibe, lê ne wisa bûye. Ji min dîplomaya eslî û du fotokopiyên wê xwestin. Memûrê li şûbeyê, ku diyar bû kurd bû, wekî her saziyên fermî tiştên li ser beşa min û kurdî ji min pirsîn, ka atamaya beşa me çawa ye, peyvên kurdî yên xirabûyî hene, filan û bêvan. Ji min kîlo û qama min pirsî, min got 1.75 heye, kîlo jî 68 filan. Di kîloyê de rast derketim, 68 kîlo bûm. Lê gava ewlekarê ber derî qama min pîva, min dît ku 1.72 me. Ez li ber ketim ku qama min kintir derket. Xwezî qama min 1.80 bûya û kîloyên min jî nêzî 80 filan.
Li şûbeyê gotin here Sağlık Ocağı, cem hekîmê malbata xwe, vê formê bidiyê bila te muayene bike, formê hilde weyne. Sağlık Ocağı nêzî mala me bû, bi qasî 5-6 mehan vebûye, lê qeyda min ne li ser wir bû, min qeyda xwe anî wir û muayene bûm. Doktor go tu çawa yî baş î û tavilê li formê nivîsî ku ez baş im, ti nexweşiya min a ku ji eskeriyê re bibe asteng tine ye filan û bêvan. Ez şaş mam. Lê axir zû nivîsî û ez jê xilas bûm. Piştî nîvro hatim şûbeyê ku formê teslîm bikim, lê ji telebextê min re sîstem tinebû û ez vegeriyam. Îro sibehê cardî çûm, çend deqeyê ewil sîstem cardî tinebû. Piştî ku hat form ji dest min girtin, ez tirsiyam ku pirsgirêkek derkeve û eskeriya min tecîl nekin ji ber ku min di pirseke wan de cihabeke şaş dabû wan û min gotibû rojê orteleme sê lib cixare dikêşim, halbikî car hebû min çend mehan cixare nedikişand û bila di mehekê de du sê cixare min kişandibe an nekişandibe.
Tirs û xeyaleke min a din jî ew bû ku li şûbeyê min desteser dikin û bi zorê dişînin eskeriyê. Ayhoo, mirin xweştir ji wî halî. Min xeyal dikir ku min desteser dikin, bi makîneyê por û riha min jê dikin û dibêjin yellah eskero. Lê ew tirs û xayala min nîvco ma, wan belgeyek da dest min û got tu heta çiriya 2019an tecîlkirî yî, lê divê di îlona 2019an de werî herî şûbeya eskeriyê an tu yê wek qaçax bêyî hesêb kirin. Min got ser çavan. Gava ku ez ê derketima, memûrê li wir bi henekî got bi derengî nexe ha, an ew ê têra te li te bidin. Yaw heta du salan Xwedê mezin e.
Pismam ma te eskeriya xwe çi lê kir? Tu qet qal nakî.
Înanolo
