Înanolo,
Di sêrî de bêjim ku jiber vê nameya dereng tuyê qisûrê nenêrî. Îcab nake ez ji te re yek bi yek sebaba nenivîsînê binivsînim, jixwe tu çê xerab meselê zanî.
Min dev ji wêne û wejeyê bi temamî berdaye. Gava dinî min go qene ez nameyan neterikînim lo, bi ser de deprema îro jî hat bîra min, min go gerek e ez îllem binivsînim, qeyd bikim, dilî xwe honik bikim.
Berî esir bû, ez bi xew ve çûbûm yan xilmaş bûbûm nizanim, min bihîst diya min e dibê ''Metirse metirse'' Xewa min a sivik e tenakî, min hema hêza xwe kir rabûm ser xwe û min tavilê fehm kir ku deprem e, em dihizine.
Ez, diya min û birazîya min a bavgirtî Zelo bûn li mal. Çûm ketim oda Zelo ku rakim birivim lê bû xwê helîya, li ber çavên min wenda bû qîzik. Diya min ez kaş kirim, go ''Li vir e raketiye.'' Min rakir, fûtek hebû li ber wê, min hema avête ser wê, diya xwe jî girt û derbasî bin kolonekê bûn em. De qatî 10'an e, em pir zêde hiziyan. Min go wext e hilweşe mal. Diya min eşhed û etahyat, çi dihat ber dêv dixwend û ji min re jî digo ''Eşhedê xwe hilîne kure min'', Xwedêo ji te re dibêm, min tiştek nego!
Paşê ku deprem sekinî, min Zelo kir hemêzê xwe, destê diya xwe jî girt û 10 qat mêrdiwan daketim jêr. Xêncî min peya kes tinebû hema bêje, ên dadiketin gî jin û zari bûn. Bêje ma asansor nedişixulî, dişixûlî lê di depremê de safi talûke ye, gerek meri xwe dûrê bide. Neyse, me xwe bi zorê avête derva, lê me tirseke pîs jî xwar.
Cerku ez hatime Riha ye ez tim dibêm ez hatime, loma namîne çend royan wê li van deran cîyekî bombeyeke mezin biteqe. Berî bombê deprem hat.
Li Mêrdînê jî deprem e mezin bû? Nizanim, dengî min û wa hêlan pir nê hevdu.. Ji min re bêje hele.. Û wekî din çi dikî çi nakî? Yek jî dikî çi wext herî Parîsê?
Por sipî dikim, dijmêrim, çiqas pir in. Por.
Omeros
