Ku min dest bi vê nameyê kir Zehra Dogan hat bîra min; edîtora JINHAyê. Hevala min bû, wê dema hanê li Nisêbînê hat desteser kirin û li Mêrdînê ket hepsê paşê. Min nameyek jê re nivîsandibû lê bersiv li min venegeriya. De min berî wê qet ji hepsê re name nenivîsandibûn. Parêzera wê ji min re got, xwe ji min qeherandiye Zehrayê, çira qet nameyan jê re nanivsînim. Ê min got, bersiva nameyê ji min re nehat. Got, te gerek pûl jî bi nameya xwe re bişandana, te pûl neşandine, loma wê jî nekariye bersivê binivsîne; filan bêvan. Wanî em çi xweş nameyan ji hev re dişînin. Ne posta ne zerf ne pûl. Ku kê blog aqil kiriye Xwedê jê razî be lo.
Pir westiyame xewa min tê. Li hêlekê nûçe, li hêlekê wêne, li hêlekê deşîfrasyona hevpeyvînan, li hêlekê wergerek, li hêlekê xwendinên li ser wêjeyê, li hêlekê xwendinên li ser dîrokê, li hêlekê herdu blog, min anî hêleke din jî bi hiqûqê zêde kir îro. Çûm Zanîngeha Dîcleyê ketim dersekê. Serê min dike biteqe.
Zanîngeha Dîcleyê, Cotmeh 2016 |
Silav û gulavên nizanin şîvekê bikelînin.
Omeros