Nigê min ê rastê ferqiziye, jan dide, halî min ji ber tine lê ji ber ku nefret dikim ji nexweşxaneyan, heta îdareya min pê dibe naxwazim herim dixtor. Duh min dî nabe min telefonî Mem Jan kir, li ser Whatsappê dermanek nivîsand ji min re, min çû ew sitand di nigê xwe de, îro bi ser de hinek hevîr. Nizam tamar ketine ser hevdu çi bûye, axir nikarim pêlê bikim. Ji ber wê nikarim ti karî jî bikim, tenê ji sibê heta êvarî xwendina nûçeyan bêmane..
Qedera wergerên min û qedera wergerên te hinekî dişibin hevdu lê ziman berovajî. Tu ji tirkî têyî ser kurmancî, ez ji kurmancî darim ser tirkî. Ê min jî sal 2012 bû herhal. Li ser teklîfekê, min dikira romaneke Helîm Yusiv wergeranda tirkî. Li Zanîngeha Stenbolê tam wexta îmtihanan e, xwendekaran gişan gijegij e dersê dişixulin, min dest bi wergerandina ''Gava Ku Masî Tî Dibin''ê kir. Xweş diçû, min çend rûpelan carê hevaleke xwe ya ku bi tirkiyeke kubar mezin bibû digirt û jê re dixwend. Hevokên ku gava diketin guhên wê rûyê wê tirş dikirin hebûn, min ew tavilê diguherandin. Wanî wanî, deh ro bîst ro, piştî mehekê bû çi bû, min dev ji zanîngehê, ji Stenbolê, ji wegerê û ji her tiştî berda çûm Sirûcê. Ew royên ne xweş ên tiştekî nola depresyonê.. Li dû min, Mehmet Çakmak bû ew kitêba wergerand.
Wê çaxê di tecirbeya siftih a wê wergerê de min fehm kir ku ez ne ê karên demdirêj im Înano. Lê par bû yan pêrar bû, dîsa li ser teklîfekê min dest bi wergerandina romaneke Ferhad Pîrbal kir. Hinek problem ji wî, hinek ji weşanxaneyê, nizam hinek ji min, ew jî werga nîvtemam ma.
Niha di dest min de hinek çîrok hene, wan werdigerînim tirkî. Heta du sê mehan wê biqede. Di tirkî de ji wergêran favoriyên min Vedat Günyol, Behçet Necatigil, Burhan Arpad, Ahmet Cemal û Can Yücel in. Bi tiştên ji hin nivîsên wan ên li ser wergerê elimîme werdigerînim çîrokan. Nizanim, hinekan dilî min lê rûdine, hinekan gerek ez çend carên din li ser bixebitim. Ez ê çavekî li helbestên te wergerandîne xînim, lê ji ber ku tirkî dizanim, teqez tehma ji tirkî digirim ez ê ji yên kurdî negirim. Edeta vî îşî wanî ye, em çito bikin.
 |
| Telîf |
Duhinî ji min re bi kargoyê neh-deh turta û qutiyek zehferan hat ji Mêrdînê. Xwendevaneke min a ku çend sal in nivîs-mivîsên min dixwîne suprîzeke wanî kir. Ez ku ji sohbetên li ser xwarinê hez nakim lê ji zikê xwe hez dikim, pir kêfxweş bûm bi vê surprîzê. Te go çi, heye telîfa wergeran û wêjeya kurmancî? Ku hebe jî wê di tala me re bimiçiqe kanî, bextreşî. Pişta xwe bispêrê xwendevanan Înano.. Ha, tu dilê xwe bispêre hele niha dilê xwe.
Silav û gulavên marşên Hîzbullahê guhdar dikin.
Omeros