Ne bi nameyên dirêj kêfa min zêde xweş dibe ne jî bi nameyên ''kîp''kurt aciz dibim. Te çito xwestiye, ji dilî te çi çito hatiye wer bike, wer binivsîne.
George Orwell - Katalanya'ya Selam, bi tesadufekê lê rast hatim û min kirrî. Dixwazim rûnim daqultînim kitêbê di carekê de lê îş û mektebê bi hev re çep li min xistine û rast badane, wext namîne. Tuyê niha bêjî mekteb di kû re derket? Hewesek e, ez dixwazim xwe pê dim rapê dim biqedînim vê zihêr ziqquma hiqûqê, bi rastî bes e êdî. Ku ez neqedînim heta du sê salan, dê min ji zanîngehê biavêjin. Eger ne leşkeriya mecbûrî ya dewleta tirk bûya belkî ewqas ne xema min bûya zanîngeh lê ku ji zanîngehê bêm avêtin şûnde, pir ditirsim rokê min di qaçaxiyê de bigirin bibin leşkeriyê. Ma ez ne George Orwell im ku bi rihetî behsa çekan û leşkeran bikim, ez ê qêf bixwim.
Orwellê te digo, ''Hîn çend meh di ser wî şerî re derbas bûne lê bi min pir dûr tê'' filan. Her çiqas tesîra wê li ser min pir pir zêde bû jî detayên Herba Kobaniyê jixwe tam nêne bîra min, herba par li bakurê welêt hebû jî êdî mîna xewnekê tê bîra min. Min bîra xwe zêde zêde westand, êdî tiştekî qeyd nake. Çi dibêjim lo Înano? Tiştekî nebêjim û wêneyekî ku min li Farqînê girtibû bişînim.
Silav û gulavên bi hezaran wêneyên xwe ''dane dizandin'' û pir li ber dikevin.
Omeros