Baranbaro

Merheba Farîn, 

Tu rast dibêjî, nahê bîra min kovar yan jî fanzîneka weha. Lê dixwazim hebe. Çima na? Çima flashhilat nebe fanzîneka weha? 

Reha jî weha ye nizanim lê Dîyarbekir tu salê bi qasî îsal baran nebarand, bi qasî dihê bîra min. Ez êdî aciz bûm ji vê baranê. Çi roja ku diçim Dîyarbekirê baran dibare. Ez dê sibê jî biçim, heger dîsa bibare ez dê di şansê xwe nim. Dixwazim çîrokekê li ser baranê binivîsim, çîrokeka ku her tim tê da baran dibare. Şêxo dibêje tu kengî dihêyî Dîyarbekirê baran dibare. Ev xêr e yan guneh e nizanim. 

Demekê li ser twitterê te her roj twîtên "li dîyarbekirê erê ê, xem hem jî her sêşem" filan bêvan dinivîsandin. Qet yek ji wan dihê bîra te, çawa bûn? Ez jî dikim li ser twitterê her şev twîteka li gor qalibekê binivîsim lê naxwazim bêyî haya xwe ji twîtên te întihal bikim. Naxwazim piştî demekê navê min derkeve "mêrikê întihalan tespît dike bi întihalê dihê sûcdarkirin". Ahahhöjlk. 

Bimîne di xweşîyê da. 

Înanolo

Bêqulik

Înanolo,

Ka hele ji min re bêje te herî dawî kîjan kovar yan fanzîna bi meraq, eşq, zewq û heyecan xwend û tu li benda hejmara nû mayî û xew nekete çavên te? Tiştekî wer tune heyran. Di vê serdema ku dem daketîya kêlîyan de, ne tenê li ser fanzîn û kovaran, bo ti tiştî hema bêje heyecanên heftane, mehane çênabin. Sorry.

Ez ji Dêrsimê vegerîyam. Niha li Rihayê me. Rê û karên van çend royên dawî ez rind westandime. Bi xwe re nabînim rabim serê xwe bişom, lê ku ez avekê li serê xwe kim ma wê xweş bibe la. Mîna Tirkan gotî, xeweke bêqulik teqez wê bibe nesîbê min û ezê rihetîya xwe bibînim, lê ka.

Ê law ez jî pir ji panel manelan hez nakim Înanolo. Divê format biguhere. Wextekê belkî her tişt li ser guh bû û guhdarkirin girîng bû, lê niha bûye dîtin û çav girîngtir in. Loma jî balkişandin zehmet e di panelan de. Û lazim e tu tiştên nû bêjî. Nizanim.

Farîn

Fikirînivîsîn

Merheba Omer,

Du sê roj bûn li Dîyarbekirê bûm, kompûtera min ne li cem min bû loma min xwest bi derengî ji te ra binivîsim. Şemîyê dersa min ya dansê hebû, yekşemê jî partî. 

Nîyeta min ya mamostatîya dansê tune ye lê çê bibe jî ez nabêjim na heger ne engelek be li pêşîya hezkirineka profesyonel ya edebîyatê. Vê nîsanê festîvala ewil ya Swîngê li Dîyarbekirê heye, ji ber ku ez mirovekî bê kar û betal im min serî lê da ku bi dilxwazî di festîvalê da bixebitim ji bo ku heqê festîvalê nedim. Pere namîne law. 

Şemîyê promîyera lîstika Nobedarê Dilên Hêsîr ya ji helbestên Melayê Cizîrî pêk hatî li Mordem Sanatê hebû. Ez bi Mem (Artemêt) û hevalekî wî ra çûmê. Kêfa Memî jê ra hatibû lê welehî kêfa min ewqasî jê ra nehat. Ji ber navê Melayî hêvîya min jê zêde bû û min digot lazim e tiştekî mihteşem be. Bi ya min lîstikvanan nedikarîn wan dengên helbestên Melayî bidin. Xwendina helbestên klasîk (bi kêş) ne wekî yên modern (serbest) e. Fikreka lîstika ji helbestên Melayî gelekî xweş e, lê dibêjim qey heger çêbûbûya ku hemû helbest bi awayekî strankî, muzîkal ji alîyê lîstikvanên stranbêj ve bihatina gotin dê tiştekî mihteşem pêk bihata. 

Yekşemê jî em çûn panela mamostayê min yê berê Remezan Alanî li Weqfa Îsmaîl Beşîkçîyî. Nizanim te avahîya weqif lê dîtîye? Nêrdewanên wê bi tonek qûnikên cixareyan dagirtî bûn. Meriv li ber dikeve ku sazîyeke weha hêja li avahîyeka weha gemarî be. Di panelê da hema bibêje cih nemabû loma em çûn dawîyê. Min Remezan Alanî nedidît tenê dengê wî dihat. Ya rast min mesele baş fam nekir û min nedikarî konsantreyî axaftina wî bibim. Nizanim çima lê di panel û konferansan da nikarim konsantre bibim û difikirim gelo hemû kesên li konferans û panelan jî wekî min in? Yaw ma piştî panelê Îbrahîm Guçlu çiqas pirs kirin û axivî. Jixwe çi got, min ew jî fam nekir. Hevalekî li pêşîyê paşê ji min re got ku hin berpirsiyaran bi dizîka ew niqurçandine ku zêde pirsan neke û dirêjtir neke. Ya baş min li panelê gelek dost û heval dîtin. Detayeka din: Remazan Alanî topsakal berdabû. 

Piştî cildê sêyem yê Niteliksiz Adama Robert Musil, min Dûpişka kurteçîrokên Burhan Tekî û Xewna Mêrikên Îranîya romana Mardîn Îbrahîmî xwend. Li Dîyarbekirê Bir At Bara Girmiş ya romana David Grossmanî bi ber çavê min ket û min kirî. Ji zû da di bîra min da bû û min meraq dikir. Duhê min fanzîna te jî xwend. Fanzîna te ji bo min negihîştiye wê astê ku bi meraq li bendê bim ka hejmarên dahatî dê kengê û çawa derkevin. Loma jî bi meraq ne li benda hejmara sêyem im. Hêvî dikim rojekê bi meraq li benda hejmara nû ya fanzîna te bimînim. 

Çendak e fikra nivîsîna çîrokeka nû li min peyda bû ku gelekî kêfa min jê ra hat. Îro sibe ez dê binivîsim. Hêvî dikim nivîsandina her tiştî jî bi qasî fikirîna wê xweş be. 

Bi xweşî. 

Înanolo

411 Cîran

Înanolo,

Bersiva te ya tavilê kir ku ez jî hema li te vegerim.

Spas bo strana Îlana Elîya. Min vekir, guhdar kir û niha dîsa li mîvanxaneya TCDDê rûniştime ji te re dinivîsim.

Ez li odeya 411an dimînim. Vê sibê min bihîst dengne ji derve tên mîna cengecûngekê bes min fehm kir çi bû. Deng her ku çû zêde bûn. Ez derketim ber pencerê, min dît li ser riya trênê sê çar karbidestên ewlekarîyê û du sivîl bi hev ketine. Herhal meseleyeke dizîyê bû, karbidestên ewlekarîyê rind çerpandine sivîlan. Yekî zû baz da xwe xelas kir, ê din di dest karbidestan de perîşan bû ez zanim. Dûre min dît tali şer û şorên wan nayê, min pencere girt û vegerîyam ser karê xwe.

Te go fanzîn û deh hejmar? Welle em heta duduyan hatin heyran. Sebir, sebat, xebat hebe heta hejmara bîstan jî meriv dikare here lo. ''flashhilat'' jî mîna perxudres, her çiqas tu pirtir ji navê ''perxudres'' hez dikî jî, mîna ku ewladekî min be bi min şêrîn tê. Min dikira di hejmara pêş de hinek daneyên ser vê dewra me hazir bikira bo flashhilatê, ez li dû şopê ketim, min pirsî, tew kêm 15,000 lîra pere lazim e. Panzdeh mîlyar pere lo, here pê weşaxaneyekê ava ke, ne wisa? Lê ka ez dikim hewil bidim li dû wê kevim, bi şiklekî çêkim tiştê dixwazim, nizanim axirî.

Em werine ser dansê. Welle ez bi dansa te kêfxweş im Înano. Lazim e tu hîn xwe pêşde bidî û tew bibî mamostayekî vî îşî jî, ma nabe? Tu dev ji min berde.. Wehşbûna min, bi maneya hovbûnê ye.. Nazikî û kubarî divê, ma îcab dike ez careke din bêjim çend çelengên delal ji ber hovbûna min, ku nav jî ''feodalî'' danîbûn, ji dest min îllellah kirin û ez terikandim? Ku ez werim wê dansê, wê cûreyeke bi navê Swîng - Feodal jî derkeve bawer ke.

Tu çi dixwînî van rojan? Vê dawîyê min Proust, Yaşar Kemal û Kazancakis xwendin. Lazim e bo hevpeyvînan ez hin tiştên din jî bixwînim, lê wext têrê nake soxe wext. 

Îro dîsa ji ronka royê heta tarîya şevê min wer xwend. Paşê qeherîm ji xwe re hinekî. Çinku ez dikim siba herim Dêrsimê û lazim e min tîşortek bikiriya û dûrê jî ser û rûyê xwe çêkira.. Lê ez rabim çûm, magaza girtî ne, berberê min î ew demek e ez darim cem jî girtî bû.. Min lêxist hatim mîvanxaneyê. Pîîîî, niha hat bîra min, min macûnê diranan jî nekirî. Her tişt ma berbanga sibê re.

Hez û hurmetên îcar jî ji dengê Sîmar ''Cîran Cîran'' guhdar dikin. 

Dinyayeka Din

Merheba Farîn, 

Hinekî şaş mam li vê nameya te, ne li bendê bûm. Gava dem dikeve navê, meriv jî li benda nameyan nasekine wekî berê. 

Gelek Newrozan bibînî.

 

Ez dibêjim qey nêzî sed û pêncî nameyên me çêbûn û di tu nameyekê da bi qasî vê nameya te bi coş û peroşîya te nehesîyam. Meriv dibêje qey hevokên te yên vê nameyê jî rabûne bi te ra govendê digerînin. Dengê wan dihê min, dayîm û berdewam bin. 

Ev sê meh filan e diçim dansê û jê kêfxweş im. Ev dans ji bo min baş e, ji bo kesekî wekî min yê asosyal û zêde xwe di malê da mijûl dike. Bêguman dans jî dinyayeka din e û bi qasî govendê ji bo min ferz e. Li tu derê dinyayê min nebihîstîye ku gotibin "peyayên mîna te î wehş" li dansê nakin. Bê guman wehş jî wekî her mirovî dikarin dans bikin heger zewq û hewesa wan hebe. Zerera destpêkirinê tune ye. Bi ya min dest pê bike, tu kengî aciz bibî dikarî dev jê berdî. Kî dizane, belkî piştî destpêkirinê bibêjî "la ez çi manyax im, heta niha min çima dest bi dansê nekirîye?" û pir ji dansê hez bikî. Helbet ez nabêjim îleh bila Swîng be, dibêjim, meriv ji xeynî dansa kurdan herî kêm danseka din jî hîn bibe baş e. Dixwazî hemû dansan biceribîne, heta ku te dansa li gor dilê xwe peyda kir. 

Kêfa te kêm nebe Rebî. Wele min jî bêrîya Mêvanxaneya TCDDyê kirîye, lê mîratê hinekî biha ye ji bo peyayên wekî min. Lê Xwedê heye, ew der tam cihê nivîsandinê ye. Ez dibêjim romaneka din dikare ji wir derkeve, te got çi? 

Romana te li ser xêrê be. Ya rast ne li benda bergekî ewqasî xweşik bûm, kêfa min jê ra hat. Kengî dihê Dîyarbekirê gelo? Gava hat, haya min jê çêbike ji kerema xwe. 

Û fanzîn. Herî kêm bila deh hejmar derkeve. Fanzîna te kir ku ez jî dilê xwe bibijînim "fanzîneka ji edebîyatê dinizile". Ya bi xêr. 

Newroz bihurî û ez dibêjim qey di nav stranên Newrozê da herî pir ya bi dengê Îlena Elîya hez dikim, çend roj e li ser zimanê min e. Ev ji bo te. 

Înanolo

Kêfa Bêbûko

Înanolo,

Merheba ji te re piştî demeke dirêj. Nola ku sal derbas bûne di ser nameya min a dawî re. Jixwe meriv hesab ke, ji salekê re jî pir nemaye a rast.

Newroza te pîroz be pismamo.

Du şev in dereng, pir derengê şevê coşek bi canê min ve dizeliqe, ez dixwazim hema rabim ji xwe re tenê govendê bigerînim û xwe bi xwe re li dû xwe kaş kim. Min dît ez nikarim xwe zept bikim, min go ez ji te re hema nameyekê binivîsim û bêjim hey gidî dinyayê wextekê xemê ez bernedidam di van saetan de niha jî bêmane tehma min ji dest kêfê tine. Dikenim lo.

Te go çi? Ez jî dest bi SwîngAmedê bikim? Law peyayê mîna min î wehş û dansa nazik û kubaran ma li hevdu tên? Nizanim, ku ez tiştekî dikim qafî xwe, ez heta ji dest min tê serê xwe pê re diêşînim û têde pêşde jî darim, lê dans, nirç, zehmet e lo..

Min di emrê xwe de royeke tenê dans kiriye lo.. Yanî va dansên em jê re dibên dans ha.. Ew jî bi xatirê xatiran.

Ê law Înanolo, wer kêfek li ser min e ku.. Min ji xwe re straneke jî vekiriye, kêf kêfa mi ne li Mîvanxaneya TCDDê.

Dirêj nakim, strana ku îşev şeva min xweş kiriye dîyarî ji te re dişînim. 

Hez û hurmetên dibêjim çi bikim daweta bê bûko.

Farîn