Merheba ji te re piştî demeke dirêj. Nola ku sal derbas bûne di ser nameya min a dawî re. Jixwe meriv hesab ke, ji salekê re jî pir nemaye a rast.
Newroza te pîroz be pismamo.
Du şev in dereng, pir derengê şevê coşek bi canê min ve dizeliqe, ez dixwazim hema rabim ji xwe re tenê govendê bigerînim û xwe bi xwe re li dû xwe kaş kim. Min dît ez nikarim xwe zept bikim, min go ez ji te re hema nameyekê binivîsim û bêjim hey gidî dinyayê wextekê xemê ez bernedidam di van saetan de niha jî bêmane tehma min ji dest kêfê tine. Dikenim lo.
Te go çi? Ez jî dest bi SwîngAmedê bikim? Law peyayê mîna min î wehş û dansa nazik û kubaran ma li hevdu tên? Nizanim, ku ez tiştekî dikim qafî xwe, ez heta ji dest min tê serê xwe pê re diêşînim û têde pêşde jî darim, lê dans, nirç, zehmet e lo..
Min di emrê xwe de royeke tenê dans kiriye lo.. Yanî va dansên em jê re dibên dans ha.. Ew jî bi xatirê xatiran.
Ê law Înanolo, wer kêfek li ser min e ku.. Min ji xwe re straneke jî vekiriye, kêf kêfa mi ne li Mîvanxaneya TCDDê.
Dirêj nakim, strana ku îşev şeva min xweş kiriye dîyarî ji te re dişînim.
Farîn
