Înanolo,
Tu ji niha va ketîyî tirsa xwe tekrarkirinê, lê ku tu werî imrî min tîye çi'bkî? Her carê bi tecirbeyên xwe yên xerab têm ser pîyên te belkî, lê dibînim ku ji têkîlîyan bigire heta partîzanîyan, ji nivîskarîyê bigire heta rojnamevanîyan her tişt, herkes dişibe hevdu li cîyekî. Zanebûn ne lazim e seba ku meriv vî tiştî bibîne: Ku te tiştek firande jor, mecbûr e bikeve rokê. Însan e, wê bimire.
Te ji min tam pirsîne, tehm ez bêjim. Tehma devî însên tine di vê dewrê de Înanolo, acizîyê reseptorên ser zimên pûç kirine. Pir caran nên seba ku zikî min tije bibe dixwim, tehmekê jê nastînim, nola seromekê yanî. Êêê ku bifikirim bêjim, xêncî îsotê, girêz tenê bo şêranîyê bi devî min dikeve. Ji revanîyê bigire heta sitlîyê, ji tiyan re nabêm na.
Ofekufa min e dîsa, nikarim dewam bikim. Hesinne hene di qafî min de, reş dikin xerabreş dikin xeyalên min. Ezê hêsin bi sarî jî bicûm ne? Carê ketîye me!
Ka were behsa xwe bike ku tu yekî ji wêjeyê dûr î, te dixwest çi bikira?
Herim serî xwe bişom, şolom molom.
Farîn
