Merheba Omer,
Em bibêjin bila ji bo te a bi xêr be û înşellah tu ji ber vê kopyayê tek rojekê jî ji mekteba xwe dûr nekevî. Tevî ku dizanim ji bo te ewqasî ne xem e.
Ê min ez ji mektebê nehatim dûrxistin. Lê ez jî li zanîngehê çûm dîsîplînê û bi "hişyarî" an "şermezarî"yekê min xwe ji vê belayê xilas kiribû. Çimkî gelek hevalên zanîngehê şeş mehan hatibûn dûrxistin û du heval jî ji sinifa me bûn. Tu yê bêjî hele qal ke em bizanin.
Ez wiha bibêjime pismamê xwe: Sala min a ewil û dawî bû li zanîngeha Mûşê, newroza 2014an, saziyeke xwendekaran ew ê bi awayekî serbixwe bernameyeke Newrozê saz bikira li zanîngehê û em ê jî beşdar bûbûna. Tabî zanîngeh e, ma dihêle, destûr neda ku ev bername bê kirin, çimkî bernameya zanîngehê bi xwe hebû. Lê xwîna me germ e, serê me hişk e, divê li dijî bernameya zanîngeha faşîst, bernameya ciwanan hebe. Werhasil roja Newrozê, heval kom bûne, erbane di dest çend hevalan de, û govend û hey govend tevî stran û bangeşiyên bêeleqe. Rektor hat, wek qirdikan ket nav hevalan, got bisekinîn, vir de çû wir de çû, lê kesî guh lê nekir, tew di ser re me henekê xwe pê kir û ew hetikand. Rektor e, ma heyfa xwe ji me re dihêle, piştî çendakî gelek xwendekar dan dîsîplînê. Lê axir, wekî min got, tenê bi hişyariyê min xwe xilas kir. Û gava ku derbasî zanîngeha Mêrdînê bûm, tew min dît ew cezayê min ê li Mûşê li Mêrdînê jê çûye.
Ev rektorê ku qal dikim, qet kêfa min jê re nedihat. Tam qeşmerekî dera han bû. Ji Birûkiyên Wanê bû. Ji bo ku bibe parlamenterê AKPê ji rektoriyê îstîfa kir, lê rebeno neket nav namzetên AKPê jî. Çê û xweş bû. Carekê gava ku li kitêbxaneya zanîngehê bûm, hat serdana kitêbxaneyê, hinekî li cem min jî rûnişt û boş beleheq axivî. Gava ku dît kitêbek li ser kurdan di dest min de ye (kitêb nehat bîra min), got: Ka bêje dewleta pêşî ya kurdan kîjan e, dibêjin dewleta Medan e, hûn ji xwe re bêjin, hahaha hîhîhî, jehr û qurreder. Lê camêr kêm zêde ji bo zanîngehê xebitîbû, meriv heqê wî nexwe, qe nebe li gor zanîngeha Mêrdînê pir pir xebitîbû.
Ê pismam ka tu ji bo vê meseleya Qeterê dibêjî çi lo? Apê Trump biçe ku tofanan radike. Dinya ji vî camêrî hez nake lê welleh gelekî sempatîk e. Jixwe du sempatîk li vê dinyayê hene. Yek ew, ê din jî ne hewce ye bêjim, serokê Koreya Bakur, pismamê delal Kim Jong-un e.
Bimîne di xweşiyê de.
Înanolo
