Înanolo,
Min ji niha va bîr kiriye min di mektûbên berê da çi yazî kiriye. Loma ku ez bi şaşî ketime tekrarê xwe ji min meqiherîne. Tu îna dikî, wê roya hanê min navê bloga xwe jî bîr kir tew. Dikira Google ketema, dişînmîş be dişînmîş be nav nat bîra min. Min ji xwe ra go Imero, erdê keto, imrî te gî çend sal in ku ew çi halê bîra te ye wanî.. Bira te ez bidîma, hindik mabû, bi ser xwe da or or bigirîyama ku, perxudres, hat bîra min. Ez wanî dirêj dirêj yazi dikime lê gî ne deqak bû, bes di sanîyan da êşeke giran î pir giran ez guvaştim mor kirim ji ber bîrê. Qey namîne çend salan ez e bîr bikim navê xwe jî ji hevalan pirs kim herhal.
Îro di dest me sê qutî meyvesuyu, ez û diya xwe, em çûn ser nixaşekî ku merîyê diya min e. Mêrikî li erdê ser ciya bû, lê qurbanê wê bîrê min, bîr e li ser piya bû. Bîra 88 salî, ji min ra behsa mektûbeke ku wexta ewî li eskerîyê bûye jê ra hatîye kir. Di wê mektûbê da, hinekan ji vir jê ra gotine Xwedê, Zelo û 5 qîzkên din dane. Xêncî dîya min, qîzkên din jî bi navê wan û navê dê û bavê wan got.
Meqamekî devoka Sîrûcê heye Înano. Wextê ku li vir kal û pîr şorê dikin bi min nolê sazekî tê. Dil û devê min pir diqaqije wî meqamî lê çi fayde ku ez nizanim û nikanim şorê bikim.
Nizanim min ji te ra behs kiribû, ez îcar jî ketime VOA, bi wan re dişixulim. Min dikira ji te ra behsa tiştekî din bikira a rast, ku min gupek li qediha çayê xist min ew bîr kir, va hat bîra min.
Li vir wekî din tiştekî ez dikim tine. Edebîyat û fotograf filan gî çûn ber pûş, ne meyla min ser e ne jî wexta min heye ku ez xwe pê ra biwestînim. Darim def û dawetan, îşte ser nixweşan, tazîyan û filan bêvanan. Dikim îcar jî xwe bi zorê bikim peyayî cimaatan Înano, lê nola tiştên din ez e vî tiştî nîvtemam biterikînim herhal.
Çendakî din fînalên min destpê dikin. Ji dihinî va li xwe zor dikim ku çend sayfe hiqûq bixwînim lê qafî min tew raneke. Nizanim, 15 îmtihan in û wext jî hindik maye.. Kîjanê bişixulim kîjanê neşixulim.
Te dost û hevalên li Parîsê pirsîne. Îna bike kesî ku ez tawsîye bikim tine. Belkî tu jî nola herkesî dibêjî qey derdora min a şên e, fire ye lê wer zanibe ku herku dare ez ji berê tenêtir dibim û dimînim. De, pasaporta û Parîsa te li ser xêrê be Înano. Bi xêr herî û bi xêrxêr werî.
Hîro sêçima Hollandê hebû. Eceb çi bû çi jê derket, meraq dikim. Goreyî sonicên vê sêçimê kê rewşa Ewrupa bêli bibe tema. Dû vê, îcar dora sêçima Almanya û Fransê ye. Li her derê koprîya lîberalîzmê hildiweşe, em hîn nûpêketîyên lîberalîzmê ne, ne? Ez xwe nelivînim, dîsa derd û kulên Kurmancan ji te re yazi nekim hele.. Li ciyê ku bindest Kurmanc bin û serdest jî Tirk.. Tu baqil bî, tu ji wan deran venagerî. Îmkanên min hene, lê ez newêrim, ew cîgera bi min ra tine ku ez ji van deran dûr kevim.
Herku çû min qesnax teng kir.. Berê Stenbol, paşê Diyarbekir, paşê Sirûc.. Sala pêş me, tew Sirûc wê ciyekî mezin li ber çavên mi.. Herim gund, çend donim erdî xwe biçînim û rakim, ji gî çêtir.. Dinya mirin têda lo.. Eger dengê Baqî Xido be, wê bêje dinya nema ji Nûhê Bozê ra, dinya namîne ji te ra jî dilo..
Çi bû, min wextekê digo silav û gulav, de bêje min çito digo law, law law lawo çeqilmast.
Omeros
