1 Ekim 2016 Cumartesi

Meraqa silav û gulavên sax



Înanolo,

Vira hevoka yekem a serxweşê serneşûştî û nexweş e, di nigan de qerameke qerase, di poz de fişkefişk û di çavan de hêsirên firyalî yên şairê îro hatibû desteserkirin, Rênas Jiyan.

Wî ûdîyê ku te di nameya xwe de ji min re şandibû guhdar dikim, bi ser û guhên ji germa sincirîne. Enstrumantala şîna min e law ew! Ez mirime Înano û te va albuma Naseer Shamma vekiriye, tu li ber blogê rûniştiyî, van nameyên me ji hev re nivîsandine dixwînî.. Brusko jî wêneyeke pirsurrealîst girtiye ji ser merasîma cinazeyê min û ew li blogê nû bar kiriye.

Cotmeh 2016, Diyarbekir
Hêsir bi çavên min ketine lê ne yên giriyê ne, yên nexweşiyê ne. Dinalim û dixwazim bigirîm jî or or Înano. Taqeta min hebûya min ê behsa şeva dî bikira ji te re. Bi zorê heta vê paragrafê û vê hevokê hatim. Hewes û heyecan.

Silav û gulavên meraq dikin dê kengî bimirin.


Omeros