24 Ekim 2016 Pazartesi

Çira

Înanolo,

Min serxweşiya te li Sirûcê xwend, li Mêrdînê li te vedigerim. Ji vê hevokê hesab ke du sê ro ne çûme di çend otogaran re derketime, li çend dolmişan siwar bûme. Ne ewqas pir ne hindik jî.

Mêrdîn, Cotmeh 2016
Ji te re çirayên Mêrdîna te dişînim Înano. Bes mîna tirşik û lihevketina mejiyê min. Min ji wê jorê li wê jêrê nihêrî, ku noqî tariyê bûn û di tariyê de fetisîn şewq.. Sireke gerdûnê heye, bes çi ye kî dizane..

Xwe ji min meqeherîne Înano, mebê tu hatî Mêrdînê û te çayeke min venexwar. Fehm bike ji halan, yên ku axaftin û sosyalbûn ji zû de ve ye avêtine newalan. De bi ser de, hin hevalên ku tu pê re didî distînî min dîtin di dolmişekê de, şukir serê xwe kutabûn telefonê, çavên me li hev neketin..

Silav û gulavên dixwazin rateqizin lê ji ber karan dê heta şefeqê bişixulin.

Omeros