Axaftin jî derd e nivîsandin jî..

Înanolo,

Mesele ne tu yî ne jî hevalên din in, mesele axaftin e. Naxwazim spontane li kesî rast werim û bi pirsên bêmane yên wek ''Êêê, tu çi dikî, te çi kir, li kû yî niha..'' re serê xwe biêşinim. Ku ne spontane, bi saet û deqîqe û randevu be jî naxwazim serê kesî biêşînim. Ser û binê vê êşê axaftin e Înano. Ji axaftinê hez nakim. Dikarim bi te re jî bi wan hevalan re jî bi saetan-salan bi nivîski bidim bistînim lê axaftin na, nikarim. Hevalekî me yî ku ji axaftinê pir hez dike heye, Murat Bayram.. Wî hewaleyî te û Xwedê dikim, bê lome be.

Sê Dest

Berî vê hevokê telefonek hat seba nûçeyekê. Moralê min sifir, sifir, sifir. Rabim herim mîna te serxweş bibim, nikarim rabim dersê bişixulim û herim nûçeyê û wergerê bikim siba. A baş, ez serî xwe li dîwaran xînim, heta kû xwîn jê tê.

Silav û gulavên şeytan dibê lêxe here ji van deran, veke dikaneke bifroşe şîr û mêst dûrî herkesî.

Omeros